Αρκτική Ναυτιλία: Η νέα Χρυσή Βιασύνη

Οι θαλάσσιες οδοί της Αρκτικής είναι θαλάσσιες διαδρομές που χρησιμοποιούνται για να διασχίσουν τον Αρκτικό ωκεανό. Έχουν αναζητηθεί εδώ και καιρό, ακόμη και από τους ιστορικούς χρόνους, ως ένας τρόπος για να μειωθεί σημαντικά η απόσταση ταξιδιού μεταξύ των λιμένων. Αλλά αυτές οι διαδρομές δεν μπορούν να διασχιστούν εύκολα λόγω της παρουσίας πάγου στην Αρκτική. Με την έλευση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και των συναφών φαινομένων κλιματικής αλλαγής, οι πάγοι της Αρκτικής λιώνουν με ρυθμό ρεκόρ. Ενώ πρόκειται για μια ζοφερή προαναγγελία των μελλοντικών εξελίξεων, μερικές χώρες θα αποκομίσουν ένα καθαρό κέρδος από αυτό, δηλαδή από την αντικατάσταση του πάγου από πλωτό νερό. Αλλά ακόμη και για αυτές τις χώρες, τα οφέλη υπερτερούν πραγματικά του κόστους;

Οι θαλάσσιες οδοί της Αρκτικής είναι ο συλλογικός όρος για τρεις διαδρομές, συγκεκριμένα, το Βορειοανατολικό Πέρασμα (NEP), το Βορειοδυτικό Πέρασμα (NWP) και τη Διαπολική Θαλάσσια Διαδρομή. Το βορειοανατολικό πέρασμα βρίσκεται κατά μήκος της αρκτικής ακτής της Ρωσίας και της Νορβηγίας. Το Βορειοδυτικό Πέρασμα διέρχεται από το καναδικό αρχιπέλαγος και η υπερπολική διαδρομή διέρχεται από το κέντρο του αρκτικού ωκεανού. Το πέρασμα που ονομάζεται διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας είναι στην πραγματικότητα μέρος του Βορειοανατολικού Περάσματος και έχουν σημαντική επικάλυψη.

Η θαλάσσια διαδρομή της Αρκτικής πίσω στο χρόνο

Για να βάλουμε τα πράγματα σε προοπτική, ένα ταξίδι από τη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας στη Δυτική Ευρώπη εκτείνεται παραδοσιακά σε 14.448 ναυτικά μίλια, αλλά μέσω του βορειοανατολικού περάσματος εκτείνεται σε 7010 μίλια, το Λονδίνο στο Σαν Φρανσίσκο που θα ήταν 14000 μίλια, ουσιαστικά γίνεται 5000 μίλια. Η διέλευση από αυτές τις διαδρομές θα παρείχε τεράστια εξοικονόμηση καυσίμων. Αυτό θα μπορούσε ουσιαστικά να φέρει επανάσταση στη ναυτιλιακή βιομηχανία. Γιατί λοιπόν δεν έχει συμβεί αυτό; Τα πλεονεκτήματα αυτά αντισταθμίζονται επί του παρόντος από ορισμένα μειονεκτήματα. Τα περάσματα είναι παγωμένα το μεγαλύτερο μέρος του έτους και ακόμη και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού απαιτείται παγοθραυστικό ή πλοίο με επαρκώς ενισχυμένο κύτος. Οι συνθήκες στην Αρκτική είναι σκληρές και ύπουλες, η Βερίγγειο θάλασσα έχει καταιγίδες που είναι τόσο ισχυρές που ένα πλοίο δεν μπορεί απλά να το ξεπεράσει. Τα λιμάνια είναι λίγα και οι εγκαταστάσεις διάσωσης δεν επαρκούν. Υπάρχουν επίσης γεωπολιτικά ζητήματα μεταξύ των χωρών και αυξανόμενες εντάσεις που εμποδίζουν την ανάπτυξη της πορείας.

Ωστόσο, η παροιμιώδης παλίρροια γυρίζει, οι αυξανόμενες παγκόσμιες θερμοκρασίες προκαλούν ήδη το λιώσιμο των πάγων νωρίτερα το καλοκαίρι, προβλέπεται ότι μέχρι το 2030 έως το 2050, οι πάγοι θα λιώσουν σε τέτοιο βαθμό που ακόμη και η διαπολική διαδρομή μέσω του κέντρου του Αρκτικού Ωκεανού θα είναι μια βιώσιμη επιλογή. Δεν θα χρειαστούν άλλα παγοθραυστικά ή στενός συντονισμός με την ακτοφυλακή. Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη θαλάσσια συντόμευση στον κόσμο, μειώνοντας δραστικά το κόστος των καυσίμων και τους χρόνους ταξιδιού.

Εξαργυρώνοντας τους πάγους της Αρκτικής που λιώνουν

Οι αρκτικές διαδρομές μπορεί να λειτουργούν μόνο σε ένα μικρό κλάσμα των δυνατοτήτων τους, αλλά ακόμη και τώρα αποστέλλονται φορτία διαφόρων ειδών, το πιο σημαντικό από τα οποία είναι το Φυσικό Αέριο, που αποστέλλεται από τη Ρωσία στις χώρες της Νότιας Ασίας. Το έργο Yamal στη χερσόνησο Yamal είναι ένα από τα πολλά έργα που συγκεντρώνονται κατά μήκος των ρωσικών ακτών αξιοποιώντας αποτελεσματικά τους φυσικούς πόρους που υπάρχουν στη βόρεια ακτή της Ρωσίας. Το φυσικό αέριο όταν υγροποιείται μεταφέρεται μέσω πλοίων όπως το CHRISTOPHE DE MARGERIE, ένα από τα πολλά στον αναπτυσσόμενο στόλο, στην Κίνα, η οποία αγοράζει φυσικό αέριο για να μειώσει την εξάρτησή της από τον άνθρακα. Παίρνουν το βορειοανατολικό πέρασμα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και διασχίζουν το βορειοδυτικό πέρασμα μέσω του στενού Bering τους χειμώνες. Το νικέλιο και ο χαλκός αποστέλλονται επίσης από τη NORILSKIY NICKEL, μια ρωσική εταιρεία εξόρυξης και τήξης. Το ZAPOLYARNYY, το NADEZHDA και το MONCHEGORSK είναι μόνο μερικά από τα πολλά στον αναπτυσσόμενο στόλο της εταιρείας. Η διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας τους αποφέρει σχεδόν διπλάσιο κέρδος στην εξοικονόμηση καυσίμων, αναγκάζοντάς τους να επιταχύνουν τις εξορυκτικές τους προσπάθειες.

Η πιο πρόσφατη προσθήκη στην κίνηση, ωστόσο, είναι τα κρουαζιερόπλοια. Ο τουρισμός εδώ πρωτοστάτησε με το πλοίο που ονομάστηκε LINBLAD EXPLORER το 1984. Κρουαζιερόπλοια όπως το MS BREMEN που είναι αγκυροβολημένο στο Ρόστοκ της Γερμανίας και έχει την έδρα του FleetMon αυτή τη στιγμή έγινε ένας από τους πρώτους του είδους τους που έπλεαν ολόκληρο το Βορειοδυτικό Πέρασμα το 2006. Το μεγαλύτερο κρουαζιερόπλοιο που πλοηγήθηκε ποτέ στο βορειοδυτικό πέρασμα ήταν το CRYSTAL SERENITY, ξεκινώντας στις^{10 Αυγούστου} 2016, το πλοίο απέπλευσε στη Νέα Υόρκη από το Βανκούβερ σε 28 ημέρες με 1700 επιβάτες συν πλήρωμα. Τον επόμενο χρόνο, το κρουαζιερόπλοιο πέρασε την ίδια διαδρομή για δεύτερη φορά. Οι αντιδράσεις λόγω ανησυχιών όπως το κόστος διάσωσης επιβατών εδώ και οι επιπτώσεις που θα είχε ένα τόσο μεγάλο πλοίο σε αυτό το περιβάλλον εμπόδισαν περισσότερα ταξίδια.

Οι παγετώνες που λιώνουν διαθέτουν μια φυσική ομορφιά την οποία η τουριστική βιομηχανία αξιοποιεί σε μεγάλο βαθμό. Η γοητεία του να βλέπεις έναν κόσμο που πεθαίνει και μπορεί να μην είναι παρών για πολύ προσελκύει τουρίστες μαζικά. Το 2018, 100.000 εταιρείες προσέφεραν κρουαζιέρες παγόβουνου μόνο από τη Γροιλανδία.

Το γεωπολιτικό σενάριο στην Αρκτική

Επιστήμονες και ερευνητές μεταφέρουν τακτικά πλοία όπως το ερευνητικό σκάφος POLARSTERN στην Αρκτική. Η πιο πρόσφατη αποστολή των σκαφών είναι το MOSAIC (Διεπιστημονικό Παρατηρητήριο Παρασύρσεως για τη Μελέτη του Αρκτικού Κλίματος), ένα έργο ύψους 140 εκατομμυρίων ευρώ με επικεφαλής μια κοινοπραξία πολικών ερευνητικών ιδρυμάτων. Το υπό γερμανική σημαία σκάφος πραγματοποιεί πλήρη ετήσιο κύκλο στην Αρκτική και ανεφοδιάζεται μόνο μέσω αεροσκαφών και παγοθραυστικών. Αυτό το σκάφος που ανακαινίστηκε το 1999 - 2001 χρησιμεύει ως σπίτι για περισσότερους από 100 ερευνητές, τεχνικούς και μέλη του πληρώματος. Ο σκοπός της αποστολής είναι να διεξάγει έρευνα σχετικά με τις μέχρι τώρα μη παρατηρούμενες κλιματικές διαδικασίες που θα παρέχουν μια πιο ολιστική άποψη της αρκτικής παρατηρώντας πώς η ατμόσφαιρα, ο ωκεανός, ο θαλάσσιος πάγος, το οικοσύστημα και η βιογεωχημεία συνδέονται μεταξύ τους. Αυτό θα βελτιώσει ριζικά τα κλιματικά μοντέλα και την κατανόησή μας για το αρκτικό κλιματικό σύστημα. Τα ευρήματα των επιστημόνων είναι ανησυχητικά, δηλαδή ότι οι πάγοι στους πόλους λιώνουν και έχουμε ήδη περάσει το σημείο καμπής χωρίς επιστροφή.

Ωστόσο, αυτό θα καταστήσει επίσης διαθέσιμα τεράστια κοιτάσματα φυσικών πόρων όπως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Το USGS εκτιμά ότι υπάρχουν 90 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου, 1669 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου που βρίσκονται στην περιοχή της Αρκτικής. Χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Ρωσία προφανώς προετοιμάζονται, αλλά ακόμη και απίθανοι υποψήφιοι όπως η Κίνα είναι επίσης πάντα παρόντες. Η έρευνα και η ανάπτυξη βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, τα πρόσφατα αναπτυγμένα πυρηνοκίνητα παγοθραυστικά όπως το 50 LET POBEDY δίνουν στη Ρωσία ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην Αρκτική. Η Ρωσία ανακαινίζει επίσης παλιές στρατιωτικές βάσεις της σοβιετικής εποχής κοντά στις ακτές οδηγώντας σε αυξημένες εντάσεις στις γειτονικές χώρες του ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ, με τη σειρά τους, έχουν αυξήσει την παρουσία της ακτοφυλακής και της Πολεμικής Αεροπορίας στις ακτές της Αλάσκας.

Υπάρχει μια άλλη πρόκληση σχετικά με το Βορειοδυτικό Πέρασμα: ένα μεγάλο μέρος του Βορειοδυτικού Περάσματος βρίσκεται στο καναδικό αρχιπέλαγος, ο Καναδάς ισχυρίζεται ότι αυτό είναι το έδαφός του και δεν το έχει κηρύξει διεθνή πλωτή οδό. Καμία χώρα δεν το είχε αμφισβητήσει μέχρι τώρα, καθώς δεν υπήρχε λόγος να το κάνει, ωστόσο, αυτό δίνει στον Καναδά τη δύναμη να εμποδίζει τα πλοία ορισμένων χωρών και να αφήνει τις άλλες να περάσουν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς που συνυπάρχουν ως σύμμαχοι και εμπορικοί εταίροι το έχουν αυτό ως διαμάχη εδώ και πολύ καιρό.

Αυτή η πρόοδος και το άνοιγμα νέων λιμανιών, ωστόσο, εκτοπίζει τους αυτόχθονες τόσο στη βόρεια Ρωσία όσο και στην Αλάσκα, οι οποίοι βασίζονται κυρίως στο κυνήγι και τη συλλογή για να επιβιώσουν. Με την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας τα νησιά όπως οι Μαλδίβες βυθίζονται λίγο περισσότερο κάθε χρόνο. Οι πάγοι λιώνουν γρήγορα και το ευαίσθητο οικοσύστημα στην Αρκτική δεν μπορεί να συμβαδίσει. Οι επιπτώσεις είναι αναμφισβήτητες και η εκμετάλλευση της Αρκτικής μόλις αρχίζει.

Ρίξτε μια ματιά στις ναυτιλιακές οδούς της Αρκτικής χρησιμοποιώντας μόνοι σαςFleetMon Explorer. Πρόσβαση σε όλα τα σκάφη, τα λιμάνια και τις εικόνες στο FleetMon.com και να αποκτήσετε ναυτιλιακές γνώσεις μέσω τεχνολογίας που βασίζεται σε δεδομένα.