Ανθεκτικότητα των λιμένων σε μια εποχή ανατρεπτικής κλιματικής αλλαγής

Φέτος, όλη η προσοχή μας ήταν στραμμένη στην πανδημία COVID-19. Αλλά μια μακροπρόθεσμη απειλή εξακολουθεί να παραμένει στον ορίζοντα. Αν και επιβραδύνθηκε ελαφρώς από την οικονομική καταστροφή της πανδημίας, η κλιματική αλλαγή δεν έχει εξαφανιστεί. Επιπλέον, ο προβλεπόμενος αντίκτυπός της στις θαλάσσιες αλυσίδες εφοδιασμού και στα δίκτυα συναλλαγών δεν πρέπει να αγνοηθεί.

Η πανδημία προσφέρει στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής την ευκαιρία να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (GHG). Μπορούμε όμως ρεαλιστικά να περιμένουμε από αυτούς να αδράξουν αυτή τη μοναδική ευκαιρία; Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις σίγουρα λαμβάνουν δεόντως υπόψη την κλιματική αλλαγή στις ισορροπίες τους, τις οικονομικές αναφορές και τις εταιρικές επικοινωνίες, και ως απάντηση στην αυξανόμενη ρυθμιστική πίεση. Ωστόσο, δεδομένου του χειρότερου σεναρίου των υπευθύνων χάραξης πολιτικής που αποτυγχάνουν να λάβουν αποτελεσματικά μέτρα μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ευφορία της οικονομικής ανάκαμψης μετά τον κορωνοϊό, οι ενδιαφερόμενοι στη ναυτιλιακή και λιμενική βιομηχανία καλά θα ήταν να λάβουν σοβαρά υπόψη τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Δύο συνέπειες συνιστούν σοβαρή απειλή για τις θαλάσσιες εμπορευματικές μεταφορές και τις υποδομές των θαλάσσιων λιμένων. Τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς οι παγκοσμιοποιημένες αλυσίδες εφοδιασμού έχουν γίνει ο κανόνας, η παγκόσμια οικονομία έχει ευνοήσει την αποτελεσματικότητα παρά την ανθεκτικότητα στις θαλάσσιες αλυσίδες εφοδιασμού. Κατά συνέπεια, ο κίνδυνος για τα εμπορικά δίκτυα από την κλιματική αλλαγή αγνοήθηκε σε μεγάλο βαθμό. Οι θαλάσσιοι λιμένες χειρίζονται τεράστιες ποσότητες εμπορευμάτων. Μια φυσική καταστροφή που κατακλύζει ένα μεγάλο λιμάνι ή προκαλεί διακοπή ρεύματος ευρείας κλίμακας θα είχε εκτεταμένες επιπτώσεις. Ένα έγγραφο με τίτλο «Άνοδος της στάθμης της θάλασσας στα λιμάνια: ευρύτερη εστίαση στις επιπτώσεις» που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2018 αξιολογεί τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής των θαλάσσιων λιμένων για διαφορετικά σενάρια επιπέδου υπερθέρμανσης του πλανήτη. Το συμπέρασμα των συγγραφέων είναι σαφές: Στο σενάριο υψηλής αύξησης της θερμοκρασίας που αναφέρεται ως RCP8.5, η πλειονότητα των ευρωπαϊκών λιμένων που εκτίθενται σε ακραίες αυξήσεις της στάθμης της θάλασσας άνω των 4,5 μέτρων θα βρίσκονται στην Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και τη Νορβηγία. Στη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο οι επιπτώσεις αναμένεται να είναι σημαντικά ηπιότερες. Από αυτή την άποψη, υπάρχει σαφής ανάγκη για πολύ πιο ανθεκτικές λύσεις – όχι μόνο στην Ευρώπη – για την προστασία των ευαίσθητων αλυσίδων εφοδιασμού από επιζήμιες διαταραχές, π.χ. στην αυτοκινητοβιομηχανία, τα ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης ή τις βιομηχανίες ημιαγωγών.

Οι αλλαγές στη στάθμη της θάλασσας λόγω των μεταβαλλόμενων κλιματικών συνθηκών έχουν διαμετρικά αντίθετα αποτελέσματα. Στη Διώρυγα του Σουέζ (8% του παγκόσμιου εμπορίου) και στη Διώρυγα του Παναμά (4%) η στάθμη των υδάτων πέφτει, αναγκάζοντας τα πλοία να μεταφέρουν λιγότερο φορτίο. Σε αντίθεση με αυτό, η γενική άνοδος της στάθμης της θάλασσας που προβλέπεται κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα απειλεί τους θαλάσσιους λιμένες με χαμηλό υψόμετρο. Και εδώ απαιτείται κατάλληλη δράση για τις υποδομές. Η διασφάλιση υψηλότερου βαθμού ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή είναι ένα καθήκον που οι λιμενικές αρχές, οι προμηθευτές και οι μεταφορείς δεν έχουν πλέον την πολυτέλεια να αγνοούν. Στους πέντε θαλάσσιους λιμένες της Περιοχής του Κόλπου της Καλιφόρνια, για παράδειγμα, τα ενδιαφερόμενα μέρη αναγνώρισαν την απειλή της υψηλότερης στάθμης της θάλασσας και ξεκίνησαν μια πρωτοβουλία «Προσαρμογή στις ανερχόμενες παλίρροιες» για να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση και να μετριάσουν την ευπάθεια των λιμενικών εγκαταστάσεων και των συναφών υπηρεσιών της ενδοχώρας.

Η κατάσταση καθίσταται ακόμη πιο περίπλοκη εάν συμπεριληφθούν στην κλιματική εξίσωση οι αχαρτογράφητες συνεχιζόμενες επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19. Η μερική αντιστροφή της τάσης παγκοσμιοποίησης των εμπορικών δικτύων που διαρκεί δεκαετίες θα οδηγήσει σε μείωση του όγκου της θαλάσσιας κυκλοφορίας και σε αυστηρότερα περιθώρια κέρδους σε αυτόν τον τομέα; Εάν ναι, θα είναι ακόμη πιο σημαντικό για τους ενδιαφερόμενους φορείς των θαλάσσιων μεταφορών να διαφυλάξουν αυτές τις εμπορικές οδούς και τις εγκαταστάσεις διακίνησης φορτίων τους. Εδώ FleetMonΗ τεχνολογία που βασίζεται σε δεδομένα και τα προσαρμοσμένα API (π.χ. υπολογισμοί ETA για απρόσκοπτη παρακολούθηση της αλυσίδας εφοδιασμού στις Επτά Θάλασσες) μπορούν να κάνουν αποφασιστική διαφορά. Επικοινωνήστε μαζί μας για να μιλήσετε με την ομάδα πωλήσεών μας.