Γιατί το Κέντρο Διοίκησης ενός Σκάφους ονομάζεται «Γέφυρα»

Στη ναυτιλιακή βάση γνώσεων μας, θα βρείτε πολλά συναρπαστικά άρθρα σχετικά με τους ναυτικούς όρους και εκφράσεις. Αν θέλετε να συνεισφέρετε σε αυτήν την ενότητα, απλώς επικοινωνήστε μαζί μας και υποβάλετε μια ερώτηση ή ένα θαλάσσιο θέμα στο οποίο θέλετε να προσθέσετε FleetMonΒιβλιοθήκη Γνώσεων για τη Θάλασσα. Αυτό το άρθρο εξηγεί γιατί το κέντρο διοίκησης ενός σκάφους ονομάζεται γέφυρα.

Μια σύγχρονη γέφυρα περιέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για τον έλεγχο του πλοίου.

Στις πρώτες μέρες της ιστιοπλοΐας, το πηδάλιο συνδεόταν με μια λαγουδέρα, η οποία λειτουργούσε από έναν πηδαλιούχο. Ο όρος πηδαλιούχος μεταφράζεται ως "υπηρέτης του σκάφους". Η λαγουδέρα βρισκόταν στο λεγόμενο πιλοτήριο, ένα λάκκο στο οποίο βρίσκονταν τα στοιχεία διεύθυνσης του σκάφους. Με τα χρόνια, η λαγουδέρα αντικαταστάθηκε από έναν τροχό. Αυτό δεν συνδεόταν απευθείας με το πηδάλιο αλλά συνδεόταν με σχοινιά και τροχαλίες. Αυτό επέτρεψε στον τροχό να μετακινηθεί. Τα πλοία έγιναν μεγαλύτερα και κατασκευάστηκαν με όλο και περισσότερα καταστρώματα. Το μεγαλύτερο κατάστρωμα ήταν το κύριο κατάστρωμα. Το τιμόνι του πλοίου βρισκόταν στο τεταρτημόριο. Το υπερυψωμένο προφίλ του πρυμναίου καταστρώματος επέτρεψε στον καπετάνιο να περπατήσει και να έχει καλή θέα ολόκληρου του πλοίου καθώς και της θάλασσας γύρω από αυτό. Καθώς περπατούσε, μπορούσε να δώσει προφορικές εντολές στον πηδαλιούχο.

Αργότερα, το τιμόνι περικλείεται από μια μικρή δομή που έγινε γνωστή ως "τροχόσπιτο". Ο πηδαλιούχος δούλευε από το τροχόσπιτο, αλλά ο καπετάνιος συχνά έμενε έξω για να έχει καλύτερη θέα του πλοίου και του περιβάλλοντός του.

Καθώς η ιστορία προχωρούσε, η αιολική ενέργεια αντικαταστάθηκε στη συνέχεια από ατμοκίνηση και χρησιμοποιήθηκαν όλο και περισσότερα ατμόπλοια με μεγάλους τροχούς, συχνά ακόμα κατευθυνόμενα με πηδάλιο. Η θέα του καπετάνιου συχνά περιοριζόταν από τα τροχόσπιτα, γεγονός που προκαλούσε προβλήματα. Μπορούσε ακόμα να δώσει εντολές, αλλά συχνά δεν μπορούσε να δει σωστά πού πήγαινε το πλοίο. Για μια πανοραμική θέα, ο καπετάνιος θα έπρεπε να ανέβει σε ένα από τα τροχόσπιτα. Ωστόσο, υπήρχε ήδη πρόσβαση για τους μηχανικούς για να συντηρήσουν τις λεπίδες των κουπιών. Έτσι χτίστηκε μια γέφυρα για να συνδέσει τα δύο σπίτια με κουπιά. Από αυτό, στην πορεία της ιστορίας, γεννήθηκε η γέφυρα του πλοίου όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Ο καπετάνιος μπορούσε να διατάξει το πλοίο από τη γέφυρα, στέλνοντας εντολές διεύθυνσης στο τιμόνι και εντολές κινητήρα στους μηχανικούς.

Με την πάροδο του χρόνου, τα κουπιά έδωσαν τη θέση τους στις έλικες, αλλά η έννοια της "γέφυρας" παρέμεινε. Αναπτύχθηκε απομακρυσμένη διεύθυνση που επέτρεψε τη μετακίνηση του τιμονιού στη γέφυρα του ίδιου του πλοίου. Όχι μόνο ο τροχός αλλά ολόκληρο το τροχόσπιτο χτίστηκε κυριολεκτικά πάνω στη γέφυρα. Καθώς η ραδιοπλοήγηση έγινε πιο σημαντική, η αίθουσα ραδιοφώνου χτίστηκε επίσης πάνω στη γέφυρα.